Kaybolduktan 18 gün sonra cansız bedeni bulunan 21 yaşındaki üniversite öğrencisi Rojin Kabaiş’in babası Nizamettin Kabaiş, kzının herhangi bir sorunu veya sıkıntısı olmadığını söyledi. Acılı baba, “Bu çocuğun başına birileri bir şey getirmiş. Bir vahşet vardır. Bu vahşeti yapanlar en yakın zamanda çıkarılsınlar. Cezaları da idam olsun, bir daha da Rojinler gitmesin.” dedi.
21 yaşındaki Rojin Kabaiş, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Çocuk Gelişimi Bölümü 1’inci sınıf öğrencisiydi. Genç kız 27 Eylül akşamı, arkadaşlarına gölün kenarına gideceğini söyleyip yurttan ayrıldıktan sonra kaybolmuştu. Acı haberi 18 gün sonra geldi. Kaybolduğu yerden 20 kilometre uzaklıkta, Mollakasım Mahallesi sahilinde cansız bedeni bulundu. Rojin Kabaiş’in cenazesi, bugün Diyarbakır’da toprağa verildi.Baba Nizamettin Kabaiş, basın mensuplarına yaptığı açıklamada, “O kenarda tel örgü, kamera, ışık yok. Çocuk demiş ki gideceğim, çakıl taşı toplayacağım. Demek oraya gitmiş. O serseriler oradan görmüşler. Orada tahmin ediyorum bu şekilde zarar vermişler. İnşallah bunu yapanları en yakın zamanda bulurlar. En ağır ceza neyse onlara versinler. Rojin’in kime ne zararı vardı?” dedi.Göl kıyısında suyun derin olmadığını belirten Kabaiş, şunları söyledi:”Orada boğulma tehlikesi yok. 50 kilometre dalgıçlar gidiyor. Bu çocuğun başına birileri bir şey getirmiş. Mutlaka tek başına da oraya gitmez. Buradan suya da girse oraya kadar gitmez. 24 kilometre o çocuk gece tek başına gitmez. Bir vahşet vardır. Birileri mutlaka yapmış. Ben devletten bunu istiyorum. Bu vahşeti yapanlar en yakın zamanda çıkarılsınlar. Cezaları da idam olsun, bir daha da Rojinler gitmesin. “Kabaiş, Rojin’in çalışkan, saygılı bir çocuk olduğunu belirterek, kızının kardeşleriyle de arasının gayet iyi olduğunu ifade etti.”Herhangi bir sorunu bir sıkıntısı yoktu. Ne bizimle ne kardeşiyle ne annesiyle bir sıkıntısı hiç yoktu.” diyen Kabaiş, Rojin’in geçen yıl Dicle Üniversitesinde bir bölümü kazandığını, daha sonra yeniden sınava hazırlanmaya karar verdiğini anlattı.Kabaiş, şunları kaydetti:”Birkaç gün okula gitti. Sonra bana, ‘Baba bu bölümün ataması az. Bir sene evde çalışacağım puanlarım yükselirse başka bölüme geçeceğim.’ dedi. Ben de ona o şansı verdim. Bir sene boyunca evde çalıştı, puanını yükseltti, 480 puan aldı. Tercihini de kendisi yaptı. Birinci sırada Van’ı yazdı. Orayı tercih etti. Morali çok iyiydi, sevinerek gitti. Diyarbakır’da beraber çarşıya gittik, yemek yedik, gezdik, fotoğraf çektik, video çektik. Gittim yurda teslim ettim. Giderken de vedalaştık. Gülerek el salladı, vedalaştık. Sonra otogara geldim. Tekrar onu aradım. ‘Durumun nasıl?’ dedim, iyidir baba.’ dedi.”
