Ramazan, paylaşmanın, dayanışmanın ve yardımlaşmanın ayıdır. Ancak Bitlis’te 11 gündür bu ruhu sahada göremiyoruz. Ne bir bürokrat ne de bir siyasetçi, ihtiyaç sahibi ailelerin sofrasına misafir oluyor. Büyük salonlarda, lüks iftar sofralarında poz vermek kolay ama önemli olan gerçek ihtiyaç sahiplerinin yanında olmaktır.
Üst kademelerde oturan yetkililer, halktan kopuk bir yönetim anlayışı sergiliyemez. Her yıl benzer tabloları görüyoruz: Kurumların düzenlediği klasikleşmiş toplu iftarlar, sadece protokol misafirleriyle dolu sofralar… Peki, asıl ihtiyaç sahipleri nerede?
Bu şehirde bir akşam olsun ilin en yetkilisinden tutun da herhangi bir müdür, bir ailenin kapısını çalıp iftarını açamaz mı? Onların dertlerini birinci ağızdan dinleyemez mi? Sadece Ramazan ayında bile olsa bu samimiyeti göstermek çok mu zor?
Halkın arasında olmayan, onların sofralarına oturmayan bürokratlar, onları nasıl anlayabilir? Bitlis’in yöneticilerine çağrımız net: Eğer gerçekten halkın hizmetindeyseniz, o halkın sofrasında yer alın.
Gerçek ihtiyaç sahipleriyle oruç açın. Ancak o zaman Ramazan’ın ruhunu yaşatmış olursunuz.
Şu ana kadar Bitlis’te düzenlenen iftar programlarına baktığımızda, sadece Gönül Sofraları adı altında yapılan organizasyonun gerçekten ihtiyaç sahiplerine ulaştığını görüyoruz. Bunun dışında elle tutulur bir yardım ya da dayanışma hareketinden bahsetmek mümkün değil.
Ramazan’ın bereketini ve paylaşım ruhunu yaşatmak için gerçek anlamda halkın yanında olmak gerek. İftar sofralarında gösteriş değil, samimiyet olmalı.
Bitlis’te bu dayanışma ruhunun canlanması için yetkilileri ihtiyaç sahibi ailelerin sofrasında görmek istiyoruz.
Serkan Olcay
