Bitlis’teki bir köy okulunda görevli üç kadın öğretmen, zorlu koşullara rağmen hem öğrencilerinin en iyi eğitimi alması için çaba gösteriyor hem de onlara anne, abla şefkatiyle yaklaşıp, arkadaşlık ediyor
Öğretmen Ayşe Karalar:”Ne olursa olsun köy öğretmeni olmak güzel bir şey. Bütün öğretmenlerin bu duyguyu tatmasını isterim. Ben buraya Mersin’den geldim. ‘Terör, uzaklık, soğuk, kar ve kış’ diyorsun ama insan mesleğini sevdiğinde bunların üstesinden geliyor”
Öğretmen Kumsal Kaplan:”Buralarda hayat şartları çok zor. Adana’da hiç kar görmemiştim. Özellikle kışın sabahları okulumuzun kapısının önü dahi karla kaplanıyor. O karları temizliyoruz”
Öğretmen Esranur Gözkalan:”Buranın zorlukları ve avantajları var. Yeri geldiğinde bir tesisatçı, inşaatçı, anne ve kardeş oluyorsun ama atama bekleyenler de korkmasın gelsin. Herkes görmeli ve yaşamalı. Ben memnunum”
Bitlis’teki bir köy okulunda görev yapan üç kadın öğretmen, zorlu koşullara rağmen hem öğrencilerinin en iyi eğitimi alması için çaba gösteriyor hem de onlara anne, abla şefkatiyle yaklaşıp, arkadaşlık ediyor.
Merkeze bağlı Konuksayar Köyü İlkokulunda görevli öğretmenler Ayşe Karalar, Kumsal Kaplan ve Esranur Gözkalan, bölgedeki zorlu kış şartlarında görevlerini fedakarca sürdürüyor.
Bazen kırdıkları odunlarla sınıflardaki sobaları yakan, bazen tadilatla ilgili işleri yapan öğretmenler, öğrencilerin derslerini başarıyla yapması için onlara anne, abla şefkatiyle yaklaşıp, arkadaşlık yapıyor.
Ayşe öğretmen, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 3 yıl önce atandığı köy okulunda ilk başlarda zorlandığını ancak zamanla bu duruma alıştığını söyledi.
Köy öğretmenliğinin zorluklarının yanı sıra güzel yönlerinin de bulunduğunu anlatan Ayşe öğretmen, “Çocukların bir gülümsemesi zorlukları aşmamıza yardımcı oluyor. Ne olursa olsun köy öğretmeni olmak güzel bir şey. Bütün öğretmenlerin bu duyguyu tatmasını isterim. Ben buraya Mersin’den geldim. ‘Terör, uzaklık, soğuk, kar ve kış’ diyorsun ama insan mesleğini sevdiğinde bunların üstesinden geliyor.” dedi.
– “Yeri geldiğinde tesisatçı, inşaatçı, anne, kardeş oluyorsun”
Adanalı öğretmen Kumsal Kaplan ise Çukurova Üniversitesi sınıf öğretmenliği bölümünden mezun olduktan sonra 2016’da sözleşmeli olarak Konuksayar köyüne atandığını belirtti.
Sabahları ilk işlerinin sınıflardaki sobaları yakmak olduğunu, yakamadıklarında köylülerden yardım aldıklarını ifade eden Kumsal öğretmen, şöyle konuştu:
“Buralarda hayat şartları çok zor. Adana’da hiç kar görmemiştim. Özellikle kışın sabahları okulumuzun kapısının önü dahi karla kaplanıyor. O karları temizliyoruz. Şartlar zor ama atama bekleyen tüm öğretmenlere söyleyeceğim; ne olursa olsun sevgi ve fedakarlıkla her şeyin üstesinden gelebiliyorsunuz. Görevimiz öğretmenlik. Öğretmenlik bir anne şefkatiyle ilerler.”
Yaklaşık 3 ay önce aynı okula atanan Çorumlu okul öncesi öğretmeni Esranur Gözkalan da daha önce kırsal bir yerde bulunmadığını, köye atandıktan sonra kısa sürede uyum sağladığını dile getirdi.
Gözkalan, “Buranın zorlukları ve avantajları var. Yeri geldiğinde bir tesisatçı, inşaatçı, anne ve kardeş oluyorsun ama atama bekleyenler de korkmasın gelsin. Herkes görmeli ve yaşamalı. Ben memnunum.” diye konuştu.